- Βέης, Νίκος
- (Τρίπολη 1883 – Αθήνα 1958). Βυζαντινολόγος και νεοελληνιστής. Σπούδασε φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Το 1911 εγκαταστάθηκε στη Γερμανία, στο Μόναχο αρχικά και μετά στο Βερολίνο, όπου δίδαξε παλαιογραφία, επιγραφική και ιστορία της ελληνικής γλώσσας. Εκεί συνεργάστηκε με κορυφαίους Γερμανούς βυζαντινολόγους της εποχής του. Από το 1920 εξέδιδε το γερμανόφωνο περιοδικό Βυζαντινά και Νεοελληνικά Χρονικά. Το 1925 εξελέγη καθηγητής της μεσαιωνικής και νεότερης φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και το 1941 ακαδημαϊκός. Το 1945 απολύθηκε από τη θέση του στο πανεπιστήμιο. Αργότερα αναμείχθηκε στην πολιτική και εξελέγη βουλευτής Αθηνών. Οι σχεδόν 600 μελέτες που δημοσίευσε ο Β. αναφέρονται κυρίως στην παλαιογραφία (κατάλογοι χειρογράφων μονών της Πελοποννήσου και των Μετεώρων), στη βυζαντινή φιλολογία (εκδόσεις κειμένων, κυρίως από κώδικες των Μετεώρων), στη νεοελληνική λογοτεχνία (Ρήγας, Σολωμός, Κάλβος, Παλαμάς) και στη νεότερη ιστορία της Πελοποννήσου και της Θεσσαλίας.
Dictionary of Greek. 2013.